Difchil to pasożyt. Mikroskopijne paskudztwo, które wnika do organizmu przez kanały łzowe lub cebulki rzęs. Okrąża gałkę oczną i zakleszcza się na siatkówce oka. Specjalnym aparatem zbiera informacje z twojego układu nerwowego; rozpoznaje rodzaj przesyłanego impulsu, kiedy nie jesteś świadomy (podczas snu)… wie o Tobie dosłownie wszystko: kim chciałbyś być, to, czego nienawidzisz lub to, czego się boisz najbardziej.
Na początku zaczyna blokować wszelkie pozytywne impulsy, więc możesz się czuć trochę zdezorientowany, bardziej przygnębiony i zmęczony, lecz prawdopodobnie zignorujesz te objawy. Może weźmiesz kilka tabletek przeciwbólowych z uwagi na ból głowy, który od teraz będzie ci jeszcze długo towarzyszył.
Zaczniesz mieć… myśli, o które nigdy byś się nie posądzał. Nigdy przecież nie wyobraziłbyś sobie własnego ojca powieszonego za własne jelita na ościeżnicy. Jasne, że nie zawsze się ze sobą zgadzacie, ale nigdy nie chciałbyś go skrzywdzić! Ale właśnie to sobie wyobraziłeś, widziałeś to w swoim umyśle, i…
…spodobało ci się. Pasożyt wzmacnia sygnał dotyczący twoich lęków i tworzy ich projekcje w życiu codziennym.
Powiedzmy, że nienawidzisz pająków, budzisz się pewnego ranka i znajdujesz jednego na poduszce, kolejnego w ulubionym kubku od kawy, jeszcze innego pełzającego po twarzy Twojej ukochanej, kiedy nachylasz się, by ją pocałować. Jednak kiedy chcesz go strząsnąć pająk znika, jakby nigdy go tam nie było. Uderzasz swoją dziewczynę w twarz, chcąc się tego czegoś pozbyć i czujesz się szczęśliwy, kiedy to znika. Ponieważ nienawidzisz pająków, prawda?
Niedługo potem pasożyt manipuluje Tobą, żebyś zniszczył wszystko, co dla ciebie cenne i wszystkie bliskie ci osoby, ponieważ doskonale wie, że może Tobą kierować, a Ty nawet się nie zorientujesz. Dla innych staniesz okrutny, ironiczny i pokręcony. Samotny. Morderca? Od kiedy?
Wiesz… kiedy ludzie mówią, żebyś nie pocierał oczu, to mają ku temu ważny powód.